Klaustrofobia

Klaustrofobia - definicja

Klaustrofobię najczęściej definiuje się, jako lęk przed małymi zamkniętymi pomieszczeniami bądź sytuacjami, w których zdajemy sobie sprawę z tego, że np. z powodu tłumu, nasza ewentualna ucieczka z miejsca, w którym aktualnie się znajdujemy będzie niemożliwa. Jest to choroba, która w znacznym stopniu może utrudniać nam codzienne funkcjonowanie.

Co odczuwają klaustrofobicy?

Objawy tej dolegliwości mogą być różne - od poczucia delikatnego dyskomfortu, aż do niekontrolowanych ataków paniki, histerii czy nawet omdlenia. Osoba chora przebywając w zamkniętym pomieszczeniu nie potrafi racjonalnie myśleć. Jej ciało oblewa pot, zaczynają się duszności i mogą pojawić się dreszcze. Taki człowiek uspokaja się dopiero wtedy, kiedy uda mu się wydostać z miejsca, które stanowiło dla niego przedmiot przerażenia.

Jakie są przyczyny klaustrofobii?

Jak w przypadku większość chorób, tak i w wypadku klaustrofobii czynników zachorowań może być wiele.  Najczęściej pojawienie się jej wiąże się z traumatycznymi przeżyciami z przeszłości takimi jak przebywanie w zepsutej windzie , czy utknięcie w ciemnej piwnicy. Wbrew pozorom takie właśnie sytuacje mogą znacząco wpłynąć na przyszłe życie człowieka, który za wszelką cenę chcąc uniknąć podobnych sytuacji, popada w przesadę i pozwala na rozwój w sobie choroby zwanej właśnie klaustrofobią. Wśród innych przyczyn naukowcy wymieniają również nieudane dzieciństwo, czy nawet zbyt długi poród!

Jak radzić sobie z chorobą?

Lęk, który towarzyszy osobie chorej na klaustrofobię, jest jednym z leków zaliczanych do grupy lęków fobicznych. Z reguły ciężko jest poradzić sobie z nimi na własną rękę, dlatego najlepiej udać się do specjalisty, który posiada na ten temat naukową wiedzę i postara się nam pomóc. Psycholog może zaproponować dwie najbardziej popularne formy terapii: desensytyzację oraz tak zwane ?zanurzenie?.

Jeżeli chodzi o desensytyzację, jest to technika odwrażliwiania człowieka na sytuacje, które wywołują u niego strach. Innymi słowy polega ona na zamienianiu lęku na inne pozytywne odczucia takie jak odprężenie czy relaks. Zanurzenie natomiast jest już bardziej drastyczną formą leczenia. Polega na bezpośrednim konfrontowaniu pacjenta z obiektem strachu.

Ma to na celu stopniowe przyzwyczajanie go do miejsc, których się boi (np. windy) i systematyczne pozbywanie się lęku, który z biegiem czasu powinien całkowicie ustąpić. Bardzo pomocni w walce z fobią mogą okazać się nasi bliscy, którzy powinni podtrzymywać nas na duchu i pomagać w przełamywaniu lęku. Wyśmiewanie się z osoby chorej pogarsza tylko jej sytuację, zwiększa bowiem poczucie własnej beznadziei i słabości.

Klaustrofobia w znaczny sposób wpływa na sposób funkcjonowania osoby chorej. Codzienne sytuacje takie jak wyjście do sklepu, fryzjera, czy spotkanie ze znajomymi stają się niewyobrażalnie trudne. Chory jeszcze przed wyjściem wymyśla ewentualny plan ucieczki lub ze strachu próbuje wymigać się od spotkania. W takich sytuacjach niezbędna jest pomoc. Brak przeciwdziałania rozwojowi tej przykrej dolegliwości będzie tylko ją potęgował.

Jak wiadomo im bardziej zaawansowana jest nasza przypadłość tym trudniej będzie się jej pozbyć. Dlatego też, jeżeli zaobserwujemy u siebie jakieś niepokojące objawy, bezpodstawne uczucie strachu czy lęku, musimy zastanowić się czy wszystko jest z nami w porządku. Nie bójmy się szukać pomocy u specjalistów, ich praca polega na niesieniu pomocy ludziom takim jak my.

Autor: Daria Horodyska-Madej

Zobacz również objawy tej choroby: Objawy klaustrofobii